استفاده از سجاده گلدوزی شده باعث آرامش روح و روان می شود!!

حصیری که بر آن نماز خوانده می شود و به سجده می رسد، پارچه، فرش، پوست حیوانات، حصیری و غیره را سجاده می گویند.

ساخته شده از چیزها ماده ای که سجاده از آن ساخته شده فی نفسه حرام و مکروه نباشد.

معمولاً  سجاده گلدوزی شده آن قدر بزرگ است که انسان بتواند راحت نماز بخواند، این نام در دوره های اولیه اسلام یافت نمی شود.

اما معلوم است که برای دعا در معنای کلمه چیزهای مختلفی به کار می رود.

در روایات آمده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) هنگام نماز در مسجد النبی بر خاک گل آلود سجده کرد (بخاری، اذان، 135).

هر جای زمین که آلوده و آلوده نشده باشد برای نماز خواندن مناسب است.

رسول خدا (ص) در حدیثی می فرماید: «زمین برای من مسجد و پاکیزه شد» (بخاری، صلوات، 56). علاوه بر این، نقل شده است که صحابه برای اینکه از گرمای شدید در امان باشند، بر لباس و عمامه خود سجده کردند (نسایی، تتبیک، 59؛ بوهری، صولت، 23).

مالک روی تخت روی زمین نماز خواند و گفت که در حال نماز با رسول خدا (صلی الله علیه و آله) یکی از آنها بر جامه او سجده کرد (بخاری، صلوات، 22).

همچنین نقل شده است که رسول خدا (ص) بر حصیر نماز می خواند (بخاری، صلت، 207؛ ابوداود صلوات، 91). در حدیثی در بخاری (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است که رسول خدا (ص) بر یک «خمره» سجده کرد.

از اینجا فهمیده می شود که حصیر و حمره از یک چیز ساخته شده اند، اما از نظر اندازه با یکدیگر تفاوت دارند.

حصیر حداقل به اندازه یک سجاده است و حمره آنقدر بزرگ است که سجده کند (ابنول اسیر، النهایه فی العارب الحدیس، بیروت 1979، II، 77). جابر (رض) و ابوسعید (علیه السلام) بر روی حصیر در کشتی نماز می خواندند (بخاری، همان باب). موگیر ب.

شعبه در حدیثی می‌گوید: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) بر کاه و پوست حیوانات دباغی شده نماز می‌خواند».