آلودگی محیط زیست با کیسه های پلاستیکی با کوهی از زباله
آسیای جنوب شرقی به عنوان کانونی برای آلودگی پلاستیکی ظاهر شده است
استفاده از کیسه زباله ضخیم بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما است که در همه چیز از کیسه های مواد غذایی و کارد و چنگال گرفته تا بطری های آب و بسته بندی ساندویچ یافت می شود.
اما جستجو برای راحتی بیش از حد پیش رفته است و ما در استفاده موثر از پلاستیک شکست خوردهایم و منابع ارزشمند را هدر داده و به محیط زیست آسیبآلودگی محیط زیست با کیسه های پلاستیکی با کوهی از زباله آسیای جنوب شرقی به عنوان کانونی برای آلودگی پلاستیکی ظاهر شده است
استفاده از پلاستیک بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما است که در همه چیز از کیسه های مواد غذایی و کارد و چنگال گرفته تا بطری های آب و بسته بندی ساندویچ یافت می شود.
اما جستجو برای راحتی بیش از حد پیش رفته است و ما در استفاده موثر از پلاستیک شکست خوردهایم و منابع ارزشمند را هدر داده و به محیط زیست آسیب میرسانیم.
مصرف بیش از حد پلاستیک و سوءمدیریت زباله های پلاستیکی یک تهدید فزاینده است، محل های دفن زباله را تا حد ظرفیت پر می کند، رودخانه ها را خفه می کند و اکوسیستم های دریایی را تهدید می کند. همه اینها تأثیر منفی بر بخش های مهم در بسیاری از اقتصادها از جمله گردشگری، کشتیرانی و شیلات دارد.
آسیای جنوب شرقی به دلیل شهرنشینی سریع و افزایش طبقه متوسط که به طور فزاینده ای محصولات پلاستیکی و مواد بسته بندی را برای سهولت حمل و نقل و تطبیق پذیری آنها مصرف می کنند، به عنوان یک کانون آلودگی پلاستیکی ظاهر شده است.
با این حال، زیرساختهای مدیریت زباله محلی با این پیشرفتها همگام نبوده و در نتیجه انباشته شدن مقادیر زیادی زباله با مدیریت ضعیف انجام میشود.
علاوه بر این، شیوع ویروس کرونا به دلیل افزایش مصرف ماسک، بطریهای ضدعفونیکننده و مواد بستهبندی برای تحویل خریدهای اینترنتی، وضعیت را تشدید کرده است.
در تایلند، فیلیپین و مالزی، بیش از 57 درصد از ارزش مواد پلاستیک های قابل بازیافت – معادل 6 میلیارد دلار در سال – زمانی که پلاستیک های یکبار مصرف دور ریخته می شوند به جای بازیافت و بازیافت، از بین می روند.
این نتیجه یک سری مطالعات برجسته است که توسط گروه بانک جهانی تهیه شده است. میرسانیم.